Muzeum Historyczne w Sanoku
serdecznie zaprasza na wernisaż wystawy
Klubu Fotografików Sanockich

IMPRESJE ZAMKOWE

6 marca 2025, godz. 17:30, poddasze Zamku Królewskiego w Sanoku
Wystawa czynna będzie do 6 kwietnia 2025

KLUB FOTOGRAFIKÓW SANOCKICH
Jako grupa nieformalna zaistnieliśmy 1 marca 2004 r., prezentując pierwszą wspólną wystawę w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Okazją do konfrontacji artystycznej są coroczne wystawy w Osiedlowym Domu Kultury Puchatek i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sanoku – to nasze święto i kultywowana tradycja. Aktualnie działamy w ramach Osiedlowego Domu Kultury Puchatek Sanockiej Spółdzielni Mieszkaniowej.
Dotychczas prezentowaliśmy nasze fotografie na 32 wystawach – m.in. w Galerii BWA w Sanoku, Galerii Iwonicza Zdroju, Strzyżowskim Domu Kultury, Bieszczadzkim Domu Kultury, RCKP w Krośnie, Zagórskim Foresterium oraz w Stropkovie na Słowacji. Oto niektóre tytuły naszych wystaw: Portret, Impresje, W dolinie Sanu, Fragmenty, Brzmienie ciszy, Wspomnienie, Przemijanie, Genius loci, Za klasztorną bramą, Przenikanie, Dostrzeżone. Niewidziane.
Członkowie klubu biorą udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych oraz konkursach fotograficznych. Każdego roku uczestniczymy w Międzynarodowym Plenerze Miast Partnerskich Sanoka. Kilkakrotnie braliśmy udział w Konfrontacjach Fotograficznych w WDK w Rzeszowie.
Każdy z nas rozumie fotografię „po swojemu” – zachowujemy odrębność i szanujemy nawzajem swoje dokonania. Fotografia – to inny dla każdego świat. Dzięki fotografii pokazujemy, jak go postrzegamy i co w nim nas fascynuje. Utrwalamy momenty zachwytu – piękne i ważne.
Obecny skład grupy: Wacław Kozioł, Dorota Stafij, Marian Kraczkowski, Maria Kępa, Barbara Czernek, Jolanta Mazur-Fedak, Janusz Kaszycki, Jacek Lipiński, Agata Skowrońska-Wydrzyńska.

Maria Kępa

Muzeum Historyczne w Sanoku
serdecznie zaprasza na wernisaż wystawy
MARIAN WALDEMAR KUCZMA ● OBRAZ. KOLOR MATERII
7 marca 2025, godz. 17:00, poddasze Zamku Królewskiego w Sanoku
Wystawa czynna będzie do 27 kwietnia 2025

MARIAN WALDEMAR KUCZMA
Urodził się 24 listopada 1967 r. w Sanoku. W latach 1983-1988 kształcił się w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. Tadeusza Brzozowskiego w Miejscu Piastowym. W latach 1988-1993 studiował Malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Dyplom z wyróżnieniem zrealizował w pracowni Malarstwa profesora Józefa Hałasa oraz w pracowni Projektowania Malarstwa w Architekturze i Urbanistyce profesora Mieczysława Zdanowicza. W 1994 r. zatrudniony został w macierzystej Uczelni na stanowisku asystenta w pracowni malarstwa i rysunku profesora Nicola Nascowa. W 1999 r. uzyskał kwalifikacje I stopnia i tytuł naukowy doktora, a w 2009 r. na podstawie pracy „Podróż do źródeł doznań” uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od 2011 r. na stanowisku profesora nadzwyczajnego prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W 2021 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Brał udział w ponad 190 zbiorowych wystawach w Polsce i za granicą oraz w 60 wystawach indywidualnych.

NAGRODY ● WYRÓŻNIENIA ● STYPENDIA:
— Grand Prix – IV Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych „Promocje ’93”, Galeria Sztuki, Legnica 1994
— Nagroda Zarządu Okręgu Polskich Artystów Plastyków w Krajowym Konkursie Malarstwa Młodych im. E. Gepperta, Wrocław 1996
— Wyróżnienie w Krajowym Konkursie Malarstwa Młodych im. E. Gepperta, Wrocław 1996
— Nagroda XVII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin 1998
— Stypendium Artystyczne Margarete Kappler Künstlerhaus Altes Rathaus Obermusbach, Niemcy 2000
— Nagroda ZPAP Okręg Wrocławski, Dolnośląskie Wystawy Sztuki „Malarstwo 2004”, Wrocław 2004
— I Nagroda XX Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin 2004
— Grand Prix, Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Międzynarodowym Triennale Malarstwa „Srebrny Czworokąt”, Przemyśl 2009
— Stypendium Artystyczne Petera & Heidi Kenez, San Francisco, USA 2009
— Nagroda Roku za Najlepszą Wystawę 2010, Zarząd Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków we Wrocławiu, 2011
— Nominacja do Nagrody Roku ZPAP, 2019
— Srebrny Krzyż Zasługi Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, 2022

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Muzeum Historyczne w Sanoku
i Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział „Ziemia Sanocka”
serdecznie zapraszają na wernisaż wystawy
KINGA BUDAKOWSKA ‒ TRZY POZIOMY
WYSTAWA FOTOGRAFII PODRÓŻNICZEJ
15 lutego 2025, godz. 11:30 (sobota), Sala Gobelinowa w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku
Wystawa będzie czynna do 14 marca 2025 w Salach im. Wiesława Banacha w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku

KINGA BUDAKOWSKA
Absolwentka Wydziału Humanistycznego UWM oraz Wydziały Filologicznego UG.
Miłośniczka eksploracji piękna ziemi, sztuki i antropologii.
Podróżniczka ‒ odwiedzone 83 kraje na 6 kontynentach.
Wystawa „Trzy poziomy“ jest zgłębieniem toposu homo viator. Przedstawione prace stanowią efekt podróży poprzez ekstremalne obszary ziemi od najwyższych gór, poprzez pustynie aż po kaniony, będące wnętrzem ziemi.
„Trzy poziomy” w ujęciu geograficznym ukazują przestrzenie krańcowe, miejsca, gdzie zanika ego, a możliwa staje się podróż w głąb siebie oraz do uniwersalnych wartości. Obrazy obszarów, będących przyrodniczym dziedzictwem Ziemi są symbolem metafizycznej wędrówki łączącej wysiłek, zmęczenie i zachwyt.
Trójdzielna figura znaczeniowa jest głęboko zakorzeniona w duchowości zarówno chrześcijańskiej, konfucjańskiej, czy buddyjskiej. Przedstawiony tryptyk o ziemi może być zatem interpretowany jako historia zmagań człowieka z dążeniu do harmonii.
Trzy poziomy, trzy kontynenty, trzy żywioły, trzy podróże układające się w jedna wędrówkę po mandali ludzkiego życia do akceptacji, spokoju i miłości.

Muzeum Historyczne w Sanoku, Powiat Sanocki, Wydawnictwo M i Podkarpacka Historia
serdecznie zapraszają na promocję książki Zuzanny Orlińskiej

SONKA. ZMIERZCH JAGIEŁŁY

W wydarzeniu udział wezmą: autorka powieściopisarka Zuzanna Orlińska
oraz prof. dr hab. Bożena Czwojdrak (Uniwersytet Śląski w Katowicach)

Sala Gobelinowa w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku,
8 lutego (sobota), godz. 11:00

ZAKUP ZREKONSTRUOWANEJ ZBROI SEBASTIANA LUBOMIRSKIEGO, STAROSTY SANOCKIEGO
Muzeum Historyczne w Sanoku w roku 2024 zrealizowało zadanie pn. „Zakup zrekonstruowanej zbroi Sebastiana Lubomirskiego, starosty sanockiego”.
Sebastian Lubomirski w latach 1553-1558 był starostą sanockim. Jego pokaźny majątek odziedziczył bratanek – również Sebastian Lubomirski – twórca potęgi wielkiego rodu Lubomirskich.
Epitafium – płyta nagrobna z płaskorzeźbą rycerską starosty Sebastiana Lubomirskiego umieszczona była w kościele pw. Św. Michała Archanioła w Sanoku strawionym przez pożar. Renesansowa płyta nagrobna odnaleziona na Placu Św. Michała w Sanoku obecnie ulokowana jest na ścianie prawej nawy kościoła pw. Przemienienia Pańskiego w Sanoku. Odtworzona zbroja - wierna rekonstrukcja na podstawie płaskorzeźby z epitafium, wkrótce stanowić będzie kolejny eksponat sanockiego zamku.
Zadanie dotyczące zakupu zbroi w całości sfinansowane zostało ze środków z budżetu Województwa Podkarpackiego.

Muzeum Historyczne w Sanoku
serdecznie zaprasza na wernisaż wystawy

ELŻBIETA WESOŁKIN – MALARSTWO • PRACE WYBRANE

Zamek Królewski w Sanoku, 10 stycznia 2025 (piątek), godz. 17:00
Wystawa będzie czynna na poddaszu Zamku Królewskiego w Sanoku od 10 stycznia do 16 lutego 2025

Elżbieta Wesołkin z d. Wilk – urodzona w 1958 r. w Sanoku, gdzie mieszka do dzisiaj.
Od wielu lat związana ze środowiskiem twórczym Podkarpacia.
Od 2017 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików.
Brała udział w wielu plenerach w kraju i za granicą, m.in. w Kazimierzu Dolnym, Izabelinie, Zakopanem, Krynicy Zdroju, Sandomierzu, Jarosławiu, Cisnej, Polańczyku, Czarnej Górnej, Iwoniczu Zdroju, Rymanowie Zdroju, Przemyślu, Sanoku, na Ukrainie, Słowacji, Węgrzech i w Rumunii.
Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych: Sanok – 1988, 1992, 1998, 2007, 2020 (ODK), 2004 (Almi Décor), 2015, 2022 (SDK), 2018 (MBP), 2024 (Interpiano); Krosno – 2001, 2008 (WDK), 2006 (Salonik Artystyczny); Iwonicz – 2005; Lesko – 2009; Koszyce – 2009; Kombornia – 2010; Rymanów – 2010; Rzeszów – 2019.
Wielokrotnie nagradzana i wyróżniana: Krosno – 1992 – II nagroda, Galicja; 1999 – III nagroda, Cisna; 2002 – I nagroda, Schodami w dół; 2015 – Grand Prix III Karpackiego Biennale Sztuki, Martwa natura z krzesłem; Rzeszów – 1999 – III nagroda, Pejzaż górski. W 2006 r. otrzymała Nagrodę Miasta Sanoka w Dziedzinie Kultury i Sztuki, a w 2016 r. nagrodę Województwa Podkarpackiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej.

Relacja fotograficzna pana Dariusza Szuwalskiego z wernisażu wystawy ARTUR OLECHNIEWICZ • PRACE Z LAT 1976-2024 w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku 25 października 2024 (piątek). Wieczór uświetnił występ Trio Masteri… Wystawa będzie dostępna do 2 lutego 2025 w Salach im. Wiesława Banacha w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku. Serdecznie zapraszamy!

ARTUR OLECHNIEWICZ • PRACE Z LAT 1976-2024
Prezentowana wystawa stwarza niepowtarzalne warunki pod możliwie najszerszą opowieść o drodze Artura Olechniewicza do sztuki, najważniejszych inspiracjach artystycznych, ścieżkach poszukiwań i wzrostu na gruncie malarstwa oraz twórczości literackiej. Do tej opowieści zapraszają ludzie szczególnie mu bliscy: Wiesław Banach – kurator wystawy oraz Ewa Kasprzak – redaktor muzealnych wydawnictw.
Na wystawie udało się zgromadzić istotną część dorobku twórczego Artura Olechniewicza ze zbiorów prywatnych oraz z kolekcji Muzeum Historycznego w Sanoku. Poszerzana systematycznie o kolejne prace, przyjęła ostatecznie reprezentatywny kształt, obejmując 130 obrazów i rysunków. Tak szeroki wybór ułatwia nam syntetyczne spojrzenie na jego twórczość i unaocznia skalę artystycznych poszukiwań, w których z pewnością niejednego odbiorcę uderzy rozziew pomiędzy uprawianą w latach 80. abstrakcją, a – najbliższą mu chyba – twórczością figuratywną, obejmującą portrety, akty, sceny rodzajowe i pejzaże tworzone pod wpływem silnej fascynacji koloryzmem, która w pełni rozwinęła się po jego podróży do Włoch w 1993 roku.
Z kolei rozległe cezury (wystawa obejmuje prawie pół wieku twórczości artystycznej) pozwalają nam na uważne śledzenie ścieżki rozwoju artystycznego Artura Olechniewicza, począwszy od jego pierwszych kroków, a zatem od roku 1976, kiedy pod bezpośrednim wpływem profesora Jerzego Stefańskiego (nauczyciela I Liceum Ogólnokształcącego) namalował pierwsze obrazy w technice olejnej – aż po ostatnie, stworzone w pierwszej połowie bieżącego roku prace.
Ekspozycję dopełnia część koncentrująca się na dorobku zawodowym artysty, a właściwie jego najbardziej namacalnej części, w postaci opracowanych przezeń wydawnictw. Dopiero zestawione w komplecie, na który składają się dziesiątki monografii, albumów i katalogów (nie wspominając folderów, informatorów i pomniejszych pozycji), dają wyobrażenie o skali zaangażowania oraz stanowią najlepsze świadectwo etosu pracy Artura Olechniewicza. Tutaj też pokazujemy zwiastuny jego dokonań literackich.

dr Jarosław Serafin

ARTUR OLECHNIEWICZ, ur. w 1959 r. w Zagórzu. Malarz i prozaik. W 1983 r. zamieszkał w Sanoku, a od 1990 r. jest pracownikiem Muzeum Historycznego w Sanoku, gdzie od 34 lat zajmuje się m.in. opracowaniem graficznym wydawnictw. W latach 70. i 80. kilkakrotnie brał udział w wystawach zbiorowych Bieszczadzkiej Grupy Twórców w Galerii „Synagoga” w Lesku. W latach 1991 i 2006 wystawy indywidualne jego prac zorganizowało Muzeum Historyczne w Sanoku, a w 2000 r. Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku. W 2014 r. Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Zagórzu oraz Muzeum Historyczne w Sanoku zorganizowały jego wystawę w rodzinnym Zagórzu. Wystawiał też m.in. w ramach Salonów Zimowych w sanockim Muzeum Historycznym w latach 1993, 1998, 1999 oraz na wystawie Artystów Sanockich w 2000 r. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Historycznego w Sanoku oraz kolekcjach prywatnych. Publikował m.in. w „Nowej Okolicy Poetów”, „Frazie” i „Dzienniku Polskim”. Jest autorem powieści: „Nocny do Krakowa” (2000), „Tratwa” (2006), „Ganek” (2010) oraz zbioru opowiadań „Dalej niż błękit” (2014). W 2001 r. został laureatem Nagrody Miasta Sanoka w dziedzinie kultury i sztuki.

Muzeum Historyczne w Sanoku
serdecznie zaprasza na wernisaż wystawy

ARTUR OLECHNIEWICZ • PRACE Z LAT 1976-2024

25 października 2024, godz. 17:00 w Sali Gobelinowej
Ekspozycja będzie dostępna od 25 października 2024 do 2 lutego 2025 w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku

Kuratorem wystawy jest Wiesław Banach – były dyrektor Muzeum Historycznego w Sanoku
Wystawa zorganizowana została w ramach obchodów 90. rocznicy utworzenia Muzeum Historycznego w Sanoku

ARTUR OLECHNIEWICZ • PRACE Z LAT 1976-2024
Prezentowana wystawa stwarza niepowtarzalne warunki pod możliwie najszerszą opowieść o drodze Artura Olechniewicza do sztuki, najważniejszych inspiracjach artystycznych, ścieżkach poszukiwań i wzrostu na gruncie malarstwa oraz twórczości literackiej. Do tej opowieści zapraszają ludzie szczególnie mu bliscy: Wiesław Banach – kurator wystawy oraz Ewa Kasprzak – redaktor muzealnych wydawnictw.
Na wystawie udało się zgromadzić istotną część dorobku twórczego Artura Olechniewicza ze zbiorów prywatnych oraz z kolekcji Muzeum Historycznego w Sanoku. Poszerzana systematycznie o kolejne prace, przyjęła ostatecznie reprezentatywny kształt, obejmując 130 obrazów i rysunków. Tak szeroki wybór ułatwia nam syntetyczne spojrzenie na jego twórczość i unaocznia skalę artystycznych poszukiwań, w których z pewnością niejednego odbiorcę uderzy rozziew pomiędzy uprawianą w latach 80. abstrakcją, a – najbliższą mu chyba – twórczością figuratywną, obejmującą portrety, akty, sceny rodzajowe i pejzaże tworzone pod wpływem silnej fascynacji koloryzmem, która w pełni rozwinęła się po jego podróży do Włoch w 1993 roku.
Z kolei rozległe cezury (wystawa obejmuje prawie pół wieku twórczości artystycznej) pozwalają nam na uważne śledzenie ścieżki rozwoju artystycznego Artura Olechniewicza, począwszy od jego pierwszych kroków, a zatem od roku 1976, kiedy pod bezpośrednim wpływem profesora Jerzego Stefańskiego (nauczyciela I Liceum Ogólnokształcącego) namalował pierwsze obrazy w technice olejnej – aż po ostatnie, stworzone w pierwszej połowie bieżącego roku prace.
Ekspozycję dopełnia część koncentrująca się na dorobku zawodowym artysty, a właściwie jego najbardziej namacalnej części, w postaci opracowanych przezeń wydawnictw. Dopiero zestawione w komplecie, na który składają się dziesiątki monografii, albumów i katalogów (nie wspominając folderów, informatorów i pomniejszych pozycji), dają wyobrażenie o skali zaangażowania oraz stanowią najlepsze świadectwo etosu pracy Artura Olechniewicza. Tutaj też pokazujemy zwiastuny jego dokonań literackich.

dr Jarosław Serafin

ARTUR OLECHNIEWICZ, ur. w 1959 r. w Zagórzu. Malarz i prozaik. W 1983 r. zamieszkał w Sanoku, a od 1990 r. jest pracownikiem Muzeum Historycznego w Sanoku, gdzie od 34 lat zajmuje się m.in. opracowaniem graficznym wydawnictw. W latach 70. i 80. kilkakrotnie brał udział w wystawach zbiorowych Bieszczadzkiej Grupy Twórców w Galerii „Synagoga” w Lesku. W latach 1991 i 2006 wystawy indywidualne jego prac zorganizowało Muzeum Historyczne w Sanoku, a w 2000 r. Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku. W 2014 r. Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Zagórzu oraz Muzeum Historyczne w Sanoku zorganizowały jego wystawę w rodzinnym Zagórzu. Wystawiał też m.in. w ramach Salonów Zimowych w sanockim Muzeum Historycznym w latach 1993, 1998, 1999 oraz na wystawie Artystów Sanockich w 2000 r. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Historycznego w Sanoku oraz kolekcjach prywatnych. Publikował m.in. w „Nowej Okolicy Poetów”, „Frazie” i „Dzienniku Polskim”. Jest autorem powieści: „Nocny do Krakowa” (2000), „Tratwa” (2006), „Ganek” (2010) oraz zbioru opowiadań „Dalej niż błękit” (2014). W 2001 r. został laureatem Nagrody Miasta Sanoka w dziedzinie kultury i sztuki.