Zapraszamy na Pokonkursową wystawę fotografii „Podkarpacka Ikonosfera” 2023 – Sanok
wernisaż: 10.05.2024, godz. 18.00
wystawa: 11.05 – 16.06.2024
Wystawa fotografii „Podkarpacka Ikonosfera” 2023 rozpoczęła artystyczną podróż. Kolejnym miejscem prezentacji najlepszych fotografii nadesłanych na konkurs w 2023 r., po Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa, jest Muzeum Historyczne w Sanoku.
Celem konkursu „Podkarpacka Ikonosfera” organizowanego przez Województwo Podkarpackie jest popularyzacja wartościowej fotografii, dla której inspiracją jest krajobraz kulturowy Podkarpacia.
Tematem przewodnim konkursu w 2023 roku była woda postrzegana w sposób wieloaspektowy i w odniesieniu do zasobów naturalnych oraz kulturowych województwa podkarpackiego eksponujących unikalne cechy tożsamości regionu.
Na konkurs wpłynęło 621 fotografii nadesłanych przez 85 autorów. Na podstawie rekomendacji jury, które obradowało w składzie: Maksymilian Rigamonti, Marcin Giba, Michał Drozd i Robert Godek, Zarząd Województwa Podkarpackiego przyznał nagrodę główną w wysokości 6000 zł Annie Białowąs. Zostały przyznane również trzy wyróżnienia w wysokości 3000 zł każde: Dariuszowi Delmanowiczowi, Bogdanowi Kaliszowi i Edwardowi Sońskiemu.
Oprócz tego jury postanowiło uhonorować 18 autorów poprzez prezentację ich prac na wystawie pokonkursowej. W sumie na wystawie zostaną zaprezentowane fotografie 22 autorów: Artura Barwacza, Anny Białowąs, Jacka Cisło, Adriana Czecha, Dariusza Delmanowicza, Pawła Fiejdasza, Andrzeja Górnisiewicza, Kacpra Kaczorowskiego, Bogdana Kalisza, Łukasza Kosiby, Grzegorza Króla, Kamila Kulika i Agnieszki Sykały, Szymona Muszańskiego, Aleksandry Niziołek, Tomasza Okoniewskiego, Damiana Pękalskiego, Tadeusza Poźniaka, Natalii Sakowicz, Jakuba Soi, Edwarda Sońskiego i Artura Wysockiego.
Organizator wystawy: Województwo Podkarpackie
Współorganizator wystawy: Muzeum Historyczne w Sanoku
Patroni medialni wystawy: Tygodnik Sanocki, Korso Sanockie, eSanok.pl, Radio Via
#PodkarpackaIkonosfera #podkarpackie
Discovery Video oraz Muzeum Historyczne w Sanoku
zapraszają na projekcję filmu
REF-REN
Film jest dokumentem o życiu i twórczości artystycznej Feliksa Konarskiego „Ref-Rena”,
autora słów słynnej pieśni „Czerwone maki pod Monte Casino”.
Projekcji będzie towarzyszyć prelekcja.
18 maja 2024 (sobota), godz. 17:30
Sala Gobelinowa w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku.
Muzeum Historyczne w Sanoku
oraz Galeria EPICENTRUM w Opolu
zapraszają na wystawę
MARC CHAGALL
„Sceny Biblijne”
litografie
Zamek Królewski w Sanoku, 26 kwietnia – 29 maja 2024
17 maja 2024, godz. 17:00 (uwaga! zmiana terminu z 10 maja br.) odbędzie się
wykład towarzyszący Doroty Szomko-Osękowskiej
BARWNE OPOWIEŚCI MARCA CHAGALLA
Marc Chagall (1887 Peskowatka, przedmieście Witebska, Białoruś – 1985 Saint-Paul-de-Vence, Francja) Uprawiał malarstwo, grafikę, rzeźbę, ceramikę, projektował witraże i freski. Rozpoczął naukę malarstwa w roku 1906 u Jehudy Pena w Witebsku i kontynuował ją w Sankt-Petersburgu w szkole rysunkowej Cesarskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1907-1908), prywatnej szkole Gowelija Szoela Zeidenberga (1908), prywatnej szkole Jelizawiety Zwancewej u Leona Baksta (1909-1910). W 1911 roku otrzymał stypendium Maksa Winawera i wyjechał do Paryża, gdzie wkrótce zamieszkał w La Ruche. W Paryżu uczył się w Académie de La Palette i Académie de la Grande-Chaumiѐre. W 1914 roku wrócił przez Berlin do Witebska. Po wybuchu rewolucji Anatolij Łunaczarski mianował go komisarzem sztuk pięknych obwodu witebskiego. Wraz z poślubioną w 1915 roku Bellą Rosenfeld zamieszkał w Witebsku, gdzie założył szkołę artystyczną. W 1922 roku wyjechał ze Związku Radzieckiego do Berlina, a w następnym roku zamieszkał ponownie w Paryżu. Lata 1941-1947 spędził w Stanach Zjednoczonych. Powrócił do Paryża w 1948 roku, w 1950 roku zamieszkał na południu Francji – w Vence, w 1966 roku przeniósł się do Saint-Paul-de-Vence, gdzie mieszkał do śmierci.
(oprac. Wiesław Banach)
TOMEK MISTAK
DWA STANY SKUPIENIA
wystawa malarstwa
Wernisaż 12 kwietnia, godz. 17:00
Poddasze Zamku Królewskiego w Sanoku
Wystawa czynna od 12 kwietnia do 14 lipca 2024.
Tomek Mistak (ur. 1978). Dyplom z malarstwa w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego (2005) – pracownia prof. Stanisława Białogłowicza. Uprawia malarstwo sztalugowe, akryl na płótnie. Wziął udział w ponad 60 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w kolekcjach państwowych i prywatnych w Polsce oraz w USA, Hongkongu, Wielkiej Brytanii. Urodził się, mieszka i pracuje w Sanoku.
Wybrane wystawy indywidualne:
• „Szum”, Galeria r z, Rzeszów (2024)
• „Szadź”, Centrum Kultury Foresterium, Zagórz (2022)
• „Roztapianie horyzontu”, Galeria To Tu, Rzeszów (2019)
• „7:20 a.m.”, Żywa Galeria Stalowa 52, Warszawa (2018)
• „Dyspersja”, Galeria Kuratorium, Warszawa (2017)
• „Upiorne oddziaływanie na odległość”, Galeria Pragaleria, Warszawa (2017)
• „October rust”, BWA Galeria Sanocka, Sanok (2016)
• „Zanurzenie”, Galeria Centrum, Nowohuckie Centrum Kultury, Kraków (2015)
• „Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi”, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Sandomierz (2015)
• „Obszar zabudowany”, Galeria Kuratorium, Warszawa (2013)
• „Monumenty nowoczesności”, Podkarpackie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, ICN POLFA, Rzeszów (2013)
• „Po Ostatniej Wieczerzy”, Centrum Sztuki Solvay, Kraków (2012)
• „Luksusowe więzienie”, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa (2011)
Nagrody:
• Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Rzeszowa (II miejsce) w konkursie „Obraz, Rzeźba, Rysunek, Grafika Roku 2015”, BWA, Rzeszów (2015)
• Laureat Nagrody Wojewody Podkarpackiego (II miejsce) na Międzynarodowym Triennale Malarstwa Regionu Karpat „Srebrny Czworokąt”, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, Przemyśl (2009)
Od autora:
„We wszechświecie jedyną stałą jest zmiana. Wszystko płynie, zmienia się, ewoluuje. Zmiana to więc zasada rządząca rzeczywistością i tak naprawdę jej jedyna stała cecha. Zmieniają się też moje prace. Od kilku lat inspirowane są naturą, oscylując pomiędzy pejzażem, a abstrakcją. W zimowym pejzażu urzekł mnie spokój i drzewa pokryte śniegiem, często zlewające się w abstrakcyjną plamę. Ostatni cykl prac pt. „Szum” jest inspirowany wodą. Skupiam się na próbie uchwycenia odbijającego się w niej pejzażu, niebie, cieniach drzew, błyskach słońca. Nie maluję z natury; obrazy komponuję, podpatrując naturę. Nowe obrazy są dla mnie pewną zmianą, krokiem naprzód - po kilku latach malowania głównie szarościami powracam do koloru. Tytuł cyklu odnosi się bezpośrednio do delikatnego, ambientowego szumu wody. Cóż można napisać o wodzie? Na pewno sporo, natomiast mnie kojarzy się ze zmiennością, przemijaniem, ulotnością chwili i jest nośnikiem życia na ziemi i wielu planetach. Uspokaja mnie patrzenie się w płynącą rzekę czy delikatnie falujące jezioro."
Tomek Mistak
Muzeum Historyczne w Sanoku
zaprasza na spotkanie autorskie oraz premierę książki
Piotra Paszkiewicza
ŚLADEM OBIEKTÓW ZABYTKOWYCH NA CMENTARZU CENTRALNYM W SANOKU
Sala Gobelinowa w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku, 25.04.2024, godz. 17:00
ŚLADEM OBIEKTÓW ZABYTKOWYCH NA CMENTARZU CENTRALNYM W SANOKU ‒ to książka dedykowana mieszkańcom Sanoka, historykom sztuki, osobom zainteresowanym kulturą, zabytkami, a nade wszystko pamięcią historyczną osób i miejsc. Monografia stanowi opis zarówno artystyczny i techniczny wykonania wybranych obiektów zabytkowych na Cmentarzu Centralnym w Sanoku: nagrobków, jak również pomników i tablic.Równolegle autor przybliżył sylwetki wpisanych w metrykę miasta osób upamiętnionych na inskrypcjach oraz postaci szerzej nieznanych czy zapomnianych, spoczywających na cmentarzu.Dużym walorem pracy jest szeroka i gruntownie przepracowana baza źródłowa stanowiąca o wysokiej wartości merytorycznej opracowania. Autor korzystał m.in. z Archiwum Muzeum Historycznego w Sanoku, ale wiedzę czerpał również z literatury dawnej oraz współczesnej. Książka opatrzona jest załącznikami graficznymi, zdjęciami i pomocnym w poznaniu topografii miejsca szkicem sytuacyjnym z uwzględnieniem komunikacji wewnętrznej cmentarza i lokalizacją poszczególnych obiektów. Całości dopełnia mapa z lokalizacją zabytków.
Piotr Paszkiewicz autor prezentowanej książki, niegdysiejszy uczeń sanockiego II Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku, a następnie absolwent studiów Prawniczych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytecie Europejskim „Viadrina” we Frankfurcie nad Odrą. Wieloletni redaktor polskojęzycznej Wikipedii. Sercem i życiem związany z Sanokiem, współpracownik Stowarzyszenia Opieki nad Starymi Cmentarzami w Sanoku, członek Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Sanoku, dziennikarz Tygodnika Sanockiego, autor niedawno wydanej książki „Związani z Sanokiem i Powstaniem Styczniowym”. Troszczy się o cenną spuściznę zabytków, kultury i pamięci historycznej miasta czego wyrazem jest także powyższa książka.
Muzeum Historyczne w Sanoku
oraz Biblioteka Publiczna w Sanoku im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku
serdecznie zapraszają na promocję książki
FRANCISZKA OBERCA
KULTURA W SANOKU SANOCZANIE W KULTURZE 1990–2020
Sala Gobelinowa w podziemiach Zamku Królewskiego w Sanoku, 1 marca 2024, godz. 17:00
Franciszek Oberc ‒ mieszkaniec Sanoka, ur. w 1947r w Rymanowie, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Twórca Archiwum Ziemi Sanockiej, autor licznych publikacji traktujących o Sanoku, jego pamiątkach, historii i okolicach. W 2001 i 2004 roku wyróżniony Nagrodą Miasta Sanoka.
Niniejsza książka Franciszka Oberca prezentuje zapis trzech dekad działalności kulturalnej Sanoczan. Autor przedstawia obraz między innymi twórczości literackiej, radiowo-telewizyjnej, muzycznej, sztuk pięknych, a także ważnych dla miasta imprez kultury masowej.
Publikacja zawiera 877 stron bogato ilustrowanej treści, prezentuje również sylwetki artystów i twórców kultury, a także organizacji i instytucji tworzących wizerunek artystyczny miasta.
Ojcowie Franciszkanie z Sanoka
oraz Muzeum Historyczne w Sanoku
serdecznie zapraszają na otwarcie wystawy
BŁOGOSŁAWIONY JAKUB STRZEMIĘ W SZTUCE SAKRALNEJ
Podziemia Zamku Królewskiego w Sanoku, 23 lutego 2024, godz. 17:00
Wystawa czynna od 23 lutego do 24 marca 2024
„O JAGIELLONÓW ZAUFANY RADCO I SENATORÓW MĄDRY PRZEWODNIKU…”
Każda ludzka rodzina z wielką pieczołowitością przechowuje pamiątki po przodkach, zwłaszcza po tych, którzy w sposób szczególny, złotymi zgłoskami zapisali się na kartach historii. Bez wątpienia dla polskiej rodziny franciszkańskiej, która swoje gniazdo znalazła w XIV wieku także w Sanoku, takim przodkiem jest bł. Jakub Strzemię, franciszkanin, arcybiskup halicki, „Senator uczciwy i pełen dobrej rady, a granic kraju żarliwy obrońca”, żyjący na przełomie XIV i XV wieku. Fama świętości Jakuba, jaka istniała od stuleci pośród franciszkanów i mieszkańców Lwowa, zaowocowała w roku 1790 ogłoszeniem go Błogosławionym, ale była i przyczyną szczególnej dbałości o przechowywanie pamiątek związanych z jego osobą, życiem i kultem. Wiele z nich przetrwało we lwowskim klasztorze Świętego Krzyża aż do jego kasaty w 1785 roku. Dramatyczne losy zakonu franciszkańskiego i archidiecezji lwowskiej w czasie rozbiorów, dwóch wojen i systemu komunistycznego spowodowały rozproszenie wielu cennych zbiorów. Po II wojnie światowej lwowskie zbiory franciszkanów trafiły do klasztorów w Polsce, w tym większa część do klasztoru św. Franciszka w Krakowie, gdzie do dziś przechowywane są w skarbcu, bibliotece i archiwum.
Pośród sennych wytworów sztuki kościelnej są i te obiekty, które w sposób bezpośredni i pośredni związane są z postacią bł. Jakuba Strzemię. W „Aktach procesu beatyfikacyjnego” z lat 1777-1790 opisywane są przez świadków procesowych szaty pontyfikalne abpa Jakuba Strzemię. Są nimi: mitra, ornat, kapa i pastorał, jakie prezentowane są na naszej wystawie. Przekształcane na przestrzeni wieków dla ich ratowania straciły niestety swój średniowieczny kształt i wygląd. Niemniej, jak twierdzą zeznający w procesie beatyfikacyjnym, „to że tyle wieków przetrwały, znaczy, że są święte”.
Prezentowane na wystawie dwa obrazy również zostały przywiezione ze Lwowa. Są nimi „Imaginacyjny portret abpa Jakuba” oraz „Cud infuły bł. Jakuba” pochodzące z XVIII wieku. Zostały one odnalezione przez kustosza krakowskich zbiorów o. Franciszka Solarza i dzięki jego staraniom poddane gruntownej konserwacji. Ciekawym jest obraz „Cud infuły bł. Jakuba” – to jedyny graficzny przekaz cudu, czy raczej cudów, jakie miały miejsce za wstawiennictwem Jakuba. We Lwowie istniała bowiem praktyka noszenia przez kapłanów biskupiej mitry bł. Jakuba do chorych, którzy cierpieli na bóle i zawroty głowy. Kapłani po specjalnej modlitwie przykładali mitrę do głowy i dolegliwości mijały. Zachowały się do naszych czasów także opisy specjalnego nabożeństwa mitry bł. Jakuba Strzemię, jakie było odprawiane we lwowskim kościele Franciszkanów. Owe cudowne uzdrowienia stały się przyczyną tego, że Błogosławiony jest patronem od bólów i zawrotów głowy.
Inne cenne pamiątki prezentowane na wystawie to srebrny pacyfikał pochodzący z 1909 roku z katedry lwowskiej, wykonany w komplecie z trumienką na relikwie i 10 świecznikami. Całość wystawiona była do 1946 roku w kaplicy Pana Jezusa Ukrzyżowanego katedry lwowskiej.
Inne niezwykłe obiekty prezentowane na wystawie to XV-wieczny relikwiarz bł. Humiliany, miedzioryt z wizerunkiem bł. Jakuba z 1771 roku czy niesamowity relikwiarz hermowy autorstwa Sebastiana Fessingera oraz inne zabytkowe i współczesne obiekty pochodzące z klasztorów franciszkańskich w Polsce.
Św. Jan Paweł II kiedyś powiedział: „Tak jak sól nadaje smak pożywieniu i jak światło oświeca ciemności, tak świętość nadaje pełny sens życiu, czyniąc je odblaskiem chwały Bożej” – takim odblaskiem są także wytwory ludzkich rąk, które sztuką nazywamy, a które powstały z poruszenia serca. One nie tylko mają opowiedzieć o świętości jakiegoś człowieka, ale przynaglić nas, współczesnych, do sztuki dobrego życia. Niech bł. Jakub Strzemię i przygoda opowiedziana na prezentowanej wystawie pomagają nam w tworzeniu sztuki dobrego, codziennego życia.
O. Rafał Antoszczuk OFMconv