W zbiorach Muzeum znajduje się kilka tysięcy szkiców i rysunków artysty z wszystkich okresów twórczości. Zachowały się nawet prace będące zapisem pierwszych kresek wykonywanych przez kilkuletniego przyszłego artystę. Pomijając młodzieńcze próby, polegające najczęściej na kopiowaniu dzieł mistrzów, pierwsze prace rysunkowe Beksińskiego utrzymane są w konwencji ekspresjonistycznej. Niektóre z nich zdradzają także związki z surrealizmem. Te wczesne realizacje stanowią ważną dokumentację artystycznych poszukiwań twórcy. Temat prac od początku oscyluje wokół wyalienowanej, uwikłanej w wewnętrzny dramat, ewokującej bolesne przeżycia postaci ludzkiej, której forma po 1957 r. podlega geometryzacji i daleko idącym uproszczeniom. Artysta zainteresowany relacjami geometrycznymi kontynuował tradycje przedwojennej awangardy. W latach 60. poprzez uplastyczniający modelunek i delikatny światłocień prace stopniowo zyskują na przestrzenności. Zarówno rysunki, jak i pojawiające się w latach 1956-1969 prace graficzne wykonane techniką cliché-verre oraz monotypii są nadal wariacjami na temat figury ludzkiej, a także zwierzęcej, zdradzającymi początkowo inspiracje kubizmem.
Zachowała się olbrzymia ilość szkiców wykonanych w latach 1957-1962 cienką kreską przy pomocy pióra, czarnego tuszu lub barwnego atramentu, w których ukazane są często także sceny wielofigurowe. W latach 70. przestrzenne prace rysunkowe są stylistycznie zbliżone do zaczynających równolegle z nimi powstawać obrazów okresu fantastycznego. Od lat 90. artysta eksperymentował, łącząc tradycyjny rysunek z grafiką komputerową, wykorzystując do tego celu także kserokopiarkę. Ostatnie prace rysunkowe są najczęściej szkicami wykorzystywanymi jako wstępny etap do pracy przy obrazach. Głowa, postać ludzka i zwierzęca, później także pejzaż, to od początku do końca główny budulec wszystkich realizowanych przez artystę i przetwarzanych na różne sposoby kompozycji rysunkowych i graficznych. Beksiński podkreślał, że dla niego to dwa główne tematy, będące niewyczerpanym źródłem inspiracji i możliwości różnorodnych przekształceń. Potwierdzają to niemal wszystkie jego dzieła, wykonane w różnych technikach artystycznych.
Dorota Szomko-Osękowska